Week 13 Het verborgen leven-zuiver aanvoelen

Pas na een lang innerlijk groeiproces is Jezus geworden wie Hij is. In relatie met zijn omgeving kon het besef in Hem rijpen van zijn bestemming. Jezus gaat kiezen waar Hij voor staat.

Mijn verlangen zou kunnen zijn dat ik kan inzien hoe ik zelf innerlijk groeide tot op vandaag. Dat mijn levensbestemming duidelijker mag worden door mij in te leven in Jezus. Dat ik onzekerheid aandurf…

MUZIEK: VOCES 8   F. Mendelssohn    (Psalm 91) Denn er hat seinen Engeln befohlen über dir, dass sie dich behüten auf allen deinen Wegen, dass sie dich auf den Händen tragen und du deinen Fuss nicht an einen Stein stossest.

Vertaling: Zijn engelen geeft Hij opdracht over je te waken waar je ook gaat. Op hun handen zullen zij je dragen, je zult je voet niet stoten aan een steen.

Youtube

Tekst: KENTERING - Johan Christiaan van Schagen (bron: Een richting te gaan)

 Er is geroepen, ik heb het verstaan. Ik was werkend aan mijn taken, velerlei had ik onderhanden - het was goed berekend, het was ingedeeld en beraamd – er waren agenda’s voor iedere dag – en ik wist altijd hoe laat het was en wat nog af moest vandaag – ik werkte methodisch, naar degelijk systeem – mijn tijd was ingedeeld en een belletje waarschuwde – tegen het eind van de regel –

Ik nummerde de dagen, ik schikte de weken en belastte ze vooraf – ik regeerde het jaar en stopte het vol als een worst – ja, ik had het druk en moeilijk en heel warm, want dikwijls mislukte er iets – op het botte gedrag van de werkelijkheid die zonder regel of vorm is – en ik moest scharrelen als een mier met een houtje zevenmaal op tegen dezelfde kluit – maar ik won veel en dik was het register van mijn bezittingen.

Toen is er even gefluisterd en ik ben heengegaan – nu waait een koele mildheid om mijn slapen – ik lig ontbonden in een wijde rust – ik weet het nu, ik hoor voortaan toe aan een werk dat stil is en heimelijk – dat is van de bomen die wiegen met de wind, dat is van de zon die glinstert op de rivier, dat is van de regen die ritselt in het gras, dat is van de vochtige ogen van dieren – ik zal nu altijd vrij zijn en alles verliezen – ik zal maar wandelen en toezien – ja, ik zal nu misschien wel niets meer afmaken.