Week 27 - De dood overwonnen
Welkom! God is blij mij hier te zien, te ontmoeten. Ben ik al zover dat ik nu bij Hem wil/kan zijn? Ik neem daar even de tijd voor.
Het thema is deze keer: De dood overwonnen
De gemeenschap rond Jezus is geschokt door de gebeurtenissen van de afgelopen dagen. Maar ze komen weer bij zinnen, de vrouwen het eerst.
Het is niet eenvoudig om de nieuwe werkelijkheid binnen te laten.
Wat ik misschien tijdens deze meditatie kan vragen:
Dat ik tot mij durf laten doordringen wat hier gebeurt;
Dat mij het geloof geschonken wordt in de verrezen Heer;
Dat ik mij mag bevinden onder de getuigen van zijn nieuwe leven.
Lied: Taizé
Surrexit Christus vere, alleluja!
Nobis vita resurrexit, alleluja!
De Heer is waarlijk opgestaan, alleluja!
Voor ons is het leven herrezen, alleluja!
Lucas 24, 1-11
Op zondagmorgen gingen de vrouwen heel vroeg naar het graf. Ze hadden de olie bij zich, die ze klaargemaakt hadden. Maar toen ze bij het graf kwamen, zagen ze dat de steen voor het graf weggerold was. Ze gingen naar binnen. Maar het lichaam van Jezus lag er niet. De vrouwen schrokken vreselijk.
Ik loop met de vrouwen mee naar het graf. Wat vertellen zij elkaar? Ook ik mag aan ze vertellen wat er in mij omgaat: mijn verdriet, angst, boosheid. Wat gebeurt hier?
Plotseling stonden er twee engelen bij hen, in stralende kleren. De vrouwen waren zo bang, dat ze niet naar hen durfden kijken. De engelen zeiden: ‘Waarom zoeken jullie een levende man in een graf? Jezus is hier niet. Hij is opgestaan uit de dood.
Vrouwen werden zeker in die tijd niet serieus genomen. En juist zíj horen als eerste het goede nieuws. Gods’ boodschap komt vaak via onverwachte mensen. Zie ik voorbeelden in mijn leven?
Weten jullie nog wat Hij in Galilea gezegd heeft? Hij zei: ‘Ik, de Mensenzoon zal door slechte mensen gevangen genomen worden. Zij zullen mij aan het kruis laten sterven. Maar drie dagen later zal ik opstaan uit de dood’. Toen herinnerden de vrouwen zich de woorden van Jezus.
De vrouwen gingen terug naar de stad. Het waren Maria uit Magdala, Johanna en Maria, de moeder van Jacobus, en nog een paar andere vrouwen. Ze gingen alles vertellen aan de elf leerlingen en aan de andere leerlingen die bij hen waren. Maar de leerlingen vonden het verhaal van de vrouwen maar onzin. Ze geloofden het niet.
De reactie van de apostelen laat zien dat de opstanding, de Verrijzenis helemaal niet vanzelfsprekend is. Het geloof daarin is soms een zoeken en vragen. Hoe is dat bij mij? Wat is mijn nieuwe werkelijkheid? Ik word uitgenodigd om (toch) de Blijde Boodschap tot me door te laten dringen. En ervan te getuigen.
Wat zeg ik aan het eind van deze meditatie tegen God?
Nogmaals het lied