Week 8 - Ik vertrouw mij toe aan God
Thema van de week
Tot mijn grote verwondering zie ik dat God mij liefdevol aankijkt.
Hij aanvaardt mij zoals ik ben.
Hij laat mij leven.
We kunnen tijdens de muziek onze harten naar onze God richten, en Hem kunnen vragen om zijn liefdevolle ogen te mogen zien en te ervaren dat Hij mij helemaal aanvaardt zoals ik ben.
Muziek (Hildegard von Bingen, Kyrie: Kyrie Eleison
Kyrie Eleison Heer ontferm u
Christe Eileison Christus ontferm u
Kyrie Eleison Heer ontferm u
Tekst Johannes 8,1-11
‘s Morgens vroeg verscheen Jezus weer in de tempel en al het volk kwam naar Hem toe. Hij ging zitten en onderrichtte hen. Toen brachten Schriftgeleerden en Farizeeën Hem een vrouw die op overspel was betrapt. Zij plaatsten haar in het midden en zeiden tot Hem: "Meester, deze vrouw is op heterdaad betrapt, terwijl ze overspel bedreef. Nu heeft Mozes ons in de Wet bevolen zulke vrouwen te stenigen. Maar Gij, wat zegt Gij ervan?" Dit bedoelden ze als een strikvraag in de hoop Hem ergens van de te kunnen beschuldigen.
Een opstootje. Een groep mannen brengt een vrouw bij Jezus. Het recht van de sterkste. Ze is betrapt op overspel en daar staat de doodstraf op. Over de man met wie dat overspel plaatsvond is er geen nieuws. Ik laat mijn blik gaan langs die vrouw, langs die mannen. Herken ik mij in een van beiden? Wat brengt dit in mij te weeg?
*
Jezus echter boog zich voorover en schreef met zijn vinger op de grond. Toen ze bij Hem aanhielden met vragen, richtte Hij zich op en zei tot hen: "Laat degene onder u die zonder zonden is, het eerst een steen op haar werpen." Weer boog Hij zich voorover en schreef op de grond.
Geen enkele bijbelgeleerde weet wat Hij op de grond schreef. We zijn geheel vrij om daar zelf invulling aan te geven. Ik laat zijn woord tot mij doordringen: ‘Laat degene die zonder zonden is het eerst een steen werpen’. Wat betekent dat woord voor die vrouw, voor de aanklagers, voor mij?
*
Toen zij dit hoorden, dropen zij een voor een af, de oudsten het eerst, totdat Jezus alleen achterbleef met de vrouw, die nog midden in de kring stond. Nu richtte Jezus zich op en sprak tot haar: "Vrouw, waar zijn ze? Heeft niemand u veroordeeld?" Zij antwoordde: "Niemand, Heer." Toen zei Jezus tot haar: "Ook Ik veroordeel u niet; ga heen en zondig van nu af niet meer."
*
Jezus’ woord brengt onderscheiding. De mannen lopen allemaal weg, de oudsten eerst, alleen de vrouw staat daar nog in een lege kring, alleen met Jezus. Wat gaat er in haar om? Ik stel me Jezus’ gesprek met haar voor.
*
Ik stel mij voor hoe die vrouw naar huis is gegaan: Zojuist met de dood in de schoenen, nu opgelucht. Rechtop. Niks minder dan de anderen. Aan het begin stond dat Jezus onderricht gaf. Ik ben getuige geweest van aanschouwelijk onderwijs. Hoe Hij niet veroordeelt, maar verlost. Dat doet Hij ook bij mij.