Week 6 - In gebreke gebleven
Inleiding
Niemand is vrij van schuld, zolang er ongelijkheid is, en menselijk ongeluk, relaties die gebroken zijn waar ik zelf mede oorzaak van ben. Zonder de ervaring van een liefde die groter is dan de mijne, zou het leven ondraaglijk zijn.
Wat ik vraag
dat ik tot inkeer kom en erken, dat mijn in gebreke blijven sociale gevolgen heeft;
dat ik mijn plaats mag vinden in een wereld die onaf is
en ik niet aan God en mensen voorbij leef.
*
Lied: Dans nos obscurités (Als alles duister is)
Dans nos obscurités, alume le feu qui ne s'éteint jamais,
feu qui ne s'éteint jamais.
Als alles duister is, ontsteek dan een lichtend vuur dat nooit meer dooft,
vuur dat nooit meer dooft
Tekst en meditatie: 1Johannes 1,5-2,2
God is licht, er is in hem geen spoor van duisternis.
Geen spoor van duisternis. Alleen licht; liefde, mededogen, barmhartigheid. Zo is God. Vanuit dat licht kijkt Hij naar ons, naar mij.
Met liefde: onvoorwaardelijke liefde voor mij zoals ik ben, zoals wij zijn. Ik probeer dit echt tot mij door te laten dringen.
*
Als we zeggen dat we met hem verbonden zijn terwijl we onze weg in het duister gaan, liegen we en leven we niet volgens de waarheid. Maar gaan we onze weg in het licht, zoals hijzelf in het licht is, dan zijn we met elkaar verbonden en reinigt het bloed van Jezus, zijn Zoon, ons van alle zonde. Als we zeggen dat we de zonde niet kennen, misleiden we onszelf en is de waarheid niet in ons. Belijden we onze zonden, dan zal hij, die trouw en rechtvaardig is, ons onze zonden vergeven en ons reinigen van alle kwaad. Als we zeggen dat we nooit gezondigd hebben, maken we hem tot een leugenaar en is zijn woord niet in ons. Kinderen, ik schrijf u dit opdat u niet zondigt. Mocht een van u echter toch zondigen, dan hebben wij een pleitbezorger bij de Vader: Jezus Christus, de rechtvaardige.
Het verschil tussen het licht van de liefde van God, hoe Hij naar mij kijkt
en …hoe ík met mensen omga, in het verleden en ook nu, is soms groot.
Johannes nodigt me uit om alles, wat mij van God’s licht scheidt, bij Jezus te brengen.
Mijn onvermogen om anderen lief te hebben, mijn ongeduld, mijn boosheid, mijn zelfgerichtheid. Ik kijk naar mijn eigen duisternis en praat er over met Jezus.
*
Hij (Jezus Christus) is het die verzoening brengt voor onze zonden, en niet alleen voor die van ons, maar voor de zonden van de hele wereld.
Jezus kijkt naar mij, naar ons. Hij verlangt dat ik in het licht wandel.
Hij wenkt me weg van mijn duisternis naar het licht toe. Naar een leven van liefde en vergevingsgezindheid naar anderen en ook mezelf.
*
Lied: Dans nos obscurités (Als alles duister is)